Resonneren over techniek en ruimtevaart voor scholen

Vlak bij het Atomium staat Copernicus op een sokkel. Hij houdt de wacht voor het Koninklijk Planetarium. Copernicus was een wetenschapper met afwijkende ideeën. In een tijd waarin iedereen verplicht werd aan te nemen dat de aarde het middelpunt van het universum was plaatste hij de zon in het midden van het zonnestelsel. Copernicus was een wetenschapper pur-sang: een wetenschapper stelt het bestaande in vraag. Maar meer dan dat: hij moet ook alternatieven aanbrengen. Zonder alternatief heeft een tegengestelde mening geen waarde. Copernicus staat dus op een goede plaats als in het Planetarium mensen met elkaar van gedachten komen wisselen over het ontwikkelen van materiaal voor onderwijsmiddens. Creativiteit ontstaat slechts daar waar meningen van elkaar verschillen.

Het Koninklijk Planetarium in Brussel is ook heel geschikt om het over techniek te hebben: het thema ruimte en ruimtevaart leent zich daar uitstekend voor. Een interessante maar ook aangename plaats omdat Anne-Lize van het Planetarium zo sympathiek was om ons de vernieuwde projectiezaal te laten zien. Vanuit onze zetel leek het alsof we zelf in de ruimte waren, sterrenbeelden, planeten, melkwegstelsels... we wisten niet waar eerst gekeken.
Het lijkt ons zeker de moeite om de hele voorstelling te komen bekijken. We keren dus nog eens terug.


Franz Pieters, coördinator van TOS21 bracht schoon volk bijeen. Een resonantiegroep wordt de groep hieronder genoemd. Volgens Van Dale is resonantie "het terugkaatsen van het geluid". Samen praten, communiceren maak ik er van. Er werd gecommuniceerd over wat kon worden ontwikkeld voor leerkrachten, leerlingen, scholen,.. om de technische talenten van leerlingen aan bod te kunnen laten komen. Het materiaal wordt ontwikkeld door de hogescholen-lerarenopleidingen. Een oproep: de ontwikkelaars zoeken test-scholen. Ze zijn vooral nog op zoek naar scholen van de laatste graad secundair onderwijs waar ze hun materiaal kunnen komen uitproberen om het daarna te kunnen bijsturen. De materialen worden ook voor andere leeftijdsgroepen ontwikkeld. We berichten als het zover is. Ondertussen blijven we meedenken met de ontwikkelaars. Onder het wakend oog van Copernicus..

Geldschieter voor het ontwikkelen van dit nieuwe materiaal is ESERO , het project van ESA dat ook gevestigd is in het Planetarium in Brussel. Je kunt er Ellen Geerts van ESERO contacteren. ESERO is het formele contactpunt voor alle informatie over de ruimte en ruimtevaart.

Le Plus,Palais de L'univers et des sciences in Duinkerke

Even over de Belgische grens in Frankrijk passeerden we tijdens de vakantie toevallig een affiche waarop stond: "Le Plus, Palais de l'univers et des sciences." Kun je daar zomaar voorbij rijden als je tot over je oren in de ruimtevaart en de sterren en de planeten zit? "Nee.." dachten we. Dus snel even een kijkje genomen..

Een hele zaal was gewijd aan ruimtevaart naar Mars. Er stonden kijkbakken opgesteld, de grote panoramafoto, genomen door de Rover Spirit hing aan de muur en oh ramp, we zagen ook, als je op een knopje klikte, Marsmannetjes naar ons kijken. Wij hoofdschuddend de trap op naar de andere zalen.

Er is veel zorg besteed aan het zoeken naar zoveel mogelijk verschillende manieren om iets duidelijk te maken: knopjes waar je kan op klikken, waardoor tekst te voorschijn komt, wieltjes waaraan je kan draaien om de bladzijden van een boek om te draaien, ..


Deze komt ons bekend voor.. de ene bol stelt het gewicht op aarde voor, de andere het gewicht op de maan... veel lichter dus. Met onze melkflessen, doen we eigenlijk net hetzelfde. We vullen de flesjes op zodat je het verschil in gewicht kunt voelen. De bollen zijn natuurlijk wel mooier... maar véél duurder.
Een uurtje later waren we "rond". Wie ook een kijkje wil nemen: klik HIER voor de website van Le Plus

Olivier Du Tré maakt foto van het noorderlicht in Canada

Foto: Olivier Du Tré

Op 1 augustus 2010 berichtten de NASA en ESA dat hun observatiesatelliet SOHO een zeldzame grote storm op de zon had waargenomen. Hierbij werden gigantische hoeveelheden elektrisch geladen deeltjes de ruimte in geslingerd.
De elektrisch geladen deeltjes koersten richting aarde... Daar werd deze deeltjesstroom door het aardmagnetische veld omgebogen naar de polen, waardoor op aarde een machtig noorderlicht was waar te nemen.

Vorig jaar immigreerde de Destelbergenaar Olivier Du Tré naar Canada. Dat Olivier wel iets kent van fotografie zie je op zijn flikr-pagina.
Canada ligt een stukje dichter bij de polen dan Destelbergen, Olivier kon bijgevolg mooie foto's maken van het noorderlicht. Dat vonden ze bij ABC, de grootste tv-zender van Amerika ook: de foto van Olivier werd getoond in het ABC News dat door minstens 2 miljoen Amerikanen werd bekeken. In een interview zegt Olivier dat hij er al sinds zijn achtste van droomt om het noorderlicht te kunnen vastleggen en was dan ook heel erg blij dat het hem op zijn 33 ste is gelukt.